Onze eerste kennismaking met Barmuja was in 2005. Barmuja ligt 300 km ten zuiden van Addis Ababa, de hoofdstad van Ethiopië. We waren direct geraakt door hun warmte en vriendelijkheid. Ze leven in moeilijke omstandigheden en kampen met armoede en lange periodes van droogte. Toch zijn de Barmujanen optimistisch. Ze werken hard om iets van hun leven te maken. Er leven in totaal rond de 8000 mensen in en rond Barmuja. De mensen leven voornamelijk van inkomsten uit landbouw en veeteelt.

Tijdens die eerste korte kennismaking zagen we de school, niet meer dan een hutje waar ruim 150 kinderen samen les kregen. Ruim 3 maanden later stond er een nieuwe school, het eerste project van Stichting Barmuja.

Toen de komst van de school een feit was zijn we gaan zoeken naar een nieuw project. Eigenlijk hadden de mensen in Barmuja maar één grote behoefde, schoon drinkwater, maar dat was een droom. Dit omdat in deze regio een dikke laag basalt is waaronder wel waterbronnen zaten. De financiële middelen ontbraken om de bronnen aan te boren. Onze stichting kon ervoor zorgen dat er in 2006 geboord kon worden naar water.

Maar helaas konden de mensen uit Barmuja toen het schone water nog niet gebruiken. Er moest nog een pomp komen en een distributiesysteem met tappunten waar men schoon water uit een kraan kon halen. In 2006 konden we het distributiesysteem en 3 tappunten met ieder 6 kranen openen. De opening werd een groot feest

Omdat in de wijde omtrek geen schoon drinkwater te vinden was, en dus veel mensen ver moesten lopen om water te halen hebben we het systeem in Barmuja nog eens met 3 tappunten uitgebreid.

Op deze manier konden we ervoor zorgen dat vele duizenden mensen uit Barmuja en er omheen toegang hebben tot schoon drinkwater. De tappunten zijn niet allemaal tegelijk open, dan zou de druk in de leidingen te laag worden, maar dat is geen enkel probleem. Omdat een kleine geldelijke bijdrage per liter water wordt gevraagd is het een duurzaam zelfvoorzienend systeem geworden.

Vanaf het begin dat we in Barmuja kwamen werd vaker gevraagd naar de bouw van een Milling House. Doordat het water naar Barmuja was gekomen was er ook stroom gekomen. De mensen moesten uren lopen met het graan (teff) naar een plek waar dit gemalen kon worden. Nu hoeft dat niet meer en kan het graan ter plekke worden gemalen.

Ook hebben we een aantal keren een voedselgift gedaan omdat de oogst te weinig teff had opgebracht dan nodig was.